دفتر شعر مرا آهسته بگشای ای رفیق
بین هر برگش هزاران قلب عاشق خفته است
رفتی که برگردی
میدانم
اما میکشدم
رفتن تو
و ماندن من
رفتی که برگردی
میدانم
اما میکشدم
رفتن تو
و ماندن من
برلب خاموش سرد من یک ترانه مرده بود
یک صدای گریه با اشک هایش خشکیده بود
یک نفس از اه و حسرت بر گلویم مانده بود
دروود
بنده نیز از اینکه جای خالی ایشون را میبینم غمناک میشوم
امیدوارم هر جا هستند تندرست و شاد باشند
بعد از تو دیگر مرد نیستم اگر بخندم.
واسه من دنیا یکی بود و او نفس من بود....دلیل وجود اشکام همینه نفس من کو؟؟؟؟!!!ء
66346 بازدید
7 بازدید امروز
8 بازدید دیروز
54 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian