شعر من بارانیست

باز هم تنهايم

لب مردابي - آه

خسته و سرگردان

  لحظۀ معجزه را چشم به راه

با خودم مي گويم

   باز آيا به صبا اميد است؟

خيره ام بر آبي

   پر از آرامش محض

دیرگاهی است که فهمیده ام این آرامش

   انعکاسي است ز دنياي برون

   پشت اين آينه ها

دشت خشکي است پر از پوچي ها

   سرد و ظلمت زده است آينۀ اين مرداب

   ناگهان مي بينم

   عکس مهتاب در آن مي خندد

   گوشه اي از دل آب

سر برآورده گلي زيبا رو

   گل نيلوفر من، زادۀ اين تصوير است

من دلم مي خواهد

   که بنوشم آبي

   از دل اين مرداب

تن من تشنۀ مهتاب وفاست

با خودم مي گويم

باز آيا به صبا اميد است؟

یادمان باشد از امروز ،

خطایی نكنیم

گر كه در خویش شكستیم ،

صدایی نكنیم

پر پروانه شكستن هنر

انسان نیست

گر شكستیم ، زغفلت

من و مایی نكنیم

یادمان باشد اگر شاخه گلی

را چیدیم

وقت پرپر شدنش ، ساز و نوایی

نكنیم

یادمان باشد اگر خاطرمان

تنها ماند

طلب عشق ز هر بی سرو پایی

نكنیم

برای او:ن

آسمان ابريست و دلم باراني و نگاهم بي تاب چو شبي طوفاني
من دلم مي خواهد لب ايوان تو امشب بنشينم تا صبح
دفتر خاطراتم را بنويسم با شعر
جامه اي جنس بلور بكشم بر تن عريان نسيم
من دلم مي خواهد خوابهايم پر پرواز كبوتر باشد
اشكهايم پر بي رنگي آب
من دلم مي خواهد تا دبستان بدوم ، مثل قديم
دفترم پر شود از مشق وحساب
دوست دارم
بنشينم لب چينه و دو دستم برسد تا گل سرخ ته باغ!
و دلم مي خواهد به گلابي هاي باغچه همسايه دستبردي بزنم!
و چه اندازه دلم بادكنكي مي خواهد
تا مرا تا در دروازه دنياي خيال روي بالش ببرد
و در اين صبح قشنگ دل ديوانه من حجر الاسود چشمان تو را ميطلبد
من دلم مي خواهد لب ايوان تو امشب بنشينم تا صبح ياس پرپر كنم

دوشنبه 16 خرداد 1390 - 1:36:00 PM

عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم

نظر ها

tak_pesar_iran

http://jlali.gegli.com

ارسال پيام

دوشنبه 23 خرداد 1390 3:12:46 PM

سلام دوست عزيز و مهربانم از وبلاگ زيبايتان سپاسگزارم مطالب جالب وآموزنده اي مي گزاريداميد وارم هميشه موفق وازياران باوفاي آقا امام زمان باشيد

اين بار تصاويري جالب در قالب استتار انسان براي شما دوست عزيز در وبلاگم گزاشتم اگر دوست داشتين سر بزنيد وبا نظر زيبايتان دل اين بنده ي حقير را شاد كنيد