چقدر تنهايي بده

یکی را دوست دارم
ولی افسوس او هرگز نمیداند
نگاهش میکنم شاید
بخواند از نگاه من
که او را دوست می دارم
ولی افسوس او هرگز نمیداند
به برگ گل نوشتم من
تو را دوست می دارم
ولی افسوس او گل را
به زلف کودکی آویخت تا او را بخنداند
به مهتاب گفتم ای مهتاب
سر راهت به کوی او
سلام من رسان و گو
تو را من دوست می دارم
ولی افسوس چون مهتاب به روی بسترش لغزید
یکی ابر سیه آمد که روی ماه تابان را بپوشانید
صبا را دیدم و گفتم صبا دستت به دامانت
بگو از من به دلدارم تو را من دوست می دارم
ولی افسوس و صد افسوس
زابر تیره برقی جست
که قاصد را میان ره بسوزانید
کنون وامانده از هر جا
دگر با خود کنم نجوا
یکی را دوست می دارم
ولی افسوس او هرگز نمیداند

میبوسمت میگی خداحافظ
این قصه از اینجا شروع میشه
من بغض کردم تو چشمات خیسه
دست دوتامون داره رو میشه

تو سمت رویای خودت میری
میری و من چشمامو میبندم
ما خواستیم از هم جدا باشیم
پس من چرا با گریه میخندم

میبینمت میری ولی میری نمیبینی
میبوسمت از من ولی دستاتو میگیری
میبینمت میری ولی میری نمیبینی
میبوسمت از من ولی دستاتو میگیری

چقدر تنهایی بده بگو حال تو هم اینه
اگه این عشق کشته شه پای تو هم گیره
قول داده بودم به مرور زمان خوب شم
یه کم انصاف داشته باش نذار خورد شم

ببین شاید الان بگی تقصیر ما نیست
این داستان عشقه تو تقویم تاریخ
ولی مگه میشه این همه خاطره رو گور کرد و بعد نشست فقط فاتحشو خوند نه
نمیدونم توی کتم نمیره
مگه میشه عشق یک شبه عقب بشینه
بدون خالیه جات تا که تو پرش کنی
واسه آدمی که یک عمر تو بتش بودی
من که هر کاری کردم که نری یه وقت نه
نمیدونم چرا یهو زدی به هم من
عاشقتم اینو انکار نکن
مثل فیلمی که هیچ وقت اکران نشد

تو فکر میکردی بدون من
دلشوره از دنیای ما میره
اینجا یکی همدرد من میشه
اونجا یکی دستاتو میگیره

گفتی که میتونی بری اما
بغض تو دستاتو برام رو کرد
ما هر دو از رفتن پشیمونیم
جون دوتامون زود تر برگرد
جون دوتامــــون ...

میبینمت میری ولی میری نمیبینی
میبوسمت از من ولی دستاتو میگیری
میبینمت میری ولی میری نمیبینی
میبوسمت از من ولی دستاتو میگیری

براي او

با من بمان و هیچگاه از کنارم نرو...

تو باشی من نفس میگیرم ، تو باشی من جانی تازه میگیرم...

با من باش ، تا آخرین نفس ، تا لحظه ای که جان دارم عزیزم...

ای تمام هستی ام تو تمام زندگی منی ، با من بمان و زندگی را از من نگیر!

مگر به جز تو چه کسی در این دنیا دارم ؟

تو تنها کسی هستی که دیوانه وار دوستش دارم ، تو تنها کسی هستی که همدم شب

و روزم و رفیق لحظه های زندگی ام است ...

ای همدم شب و روزم با رفتنت شبهایم را بی مهتاب و روزهایم را مثل شبهایم نکن !

ای رفیق لحظه های زندگی ام ، این لحظه های زیبای با تو بودن را از من نگیر !

همه دلخوشی ام تویی ، بهترین لحظه زندگی ام آن لحظه است که در کنار تو هستم و

در آن چشمهای زیبایت نگاه میکنم و آرام با صدای آهسته میگویم که دوستت دارم

عزیزم...

بمان که با ماندنت در کنارم یک دنیا خوشبختی را به من هدیه میدهی !

ای زیباترین زیبایی ها ، ای مظهر خوبی ها ، ای تو لایق بهترین ها با منی که بدجور

دیوانه آن قلب مهربانت هستم بمان و با رفتنت زندگی را به کامم تلخ نکن !

با رفتنت من نیز از این دنیا خواهم رفت ، گفته بودم که این دنیا را بدون تو نمیخواهم!

از تمام دار این دنیا تنها تو را دارم و تنها تو را میخواهم !

تویی که قلبم را از عشق و محبت خودت جان دادی ، و به منی که خسته از تنهایی ها

بودم نفس دادی!

با من بمان ، تا آخرش ! آخرش همان لحظه ای است که می فهمی تنها تو را

میخواستم!

آخرش همان روزیست که خواهی فهمید چقدر تو را دوست داشته ام !

آخرش همان لحظه ای است که خواهی فهمید از عشقت مرده ام....

آری از عشقت مرده ام....

چهارشنبه 18 آبان 1390 - 4:59:26 PM

عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم

نظر ها

mohammad reza

برای چت کردن لطفا وارد سایت شوید

آخرین سنگر سکوته

گروهای عضو شده

چقدر تنهايي بده

قصه تنهایی

یکی من را دوست داشت من تو را دوست دارم تو دیگری را و دیگری کس دیگر را و این گونه ادامه دادیم قصه تنهایی را

هوا بارانیست ....بیا زیر چتر خیال من میرسانمت تا عشق

آخرین مطالب

این وبلاگ به وسیله شبکه اجتماعی گوهردشت (گگلی) ایجاد شده است, ورود به گوهردشت